ความฟุ่มเฟือยสร้างปัญหาชีวิต

เรื่องโทรศัพท์มือถือที่สมัยนี้ใครไม่มีจะรู้สึกว่าเชยล้าสมัย หรือต่ำต้อยต้อยค่า  คือเราจะเห็นว่าคนมีมือถือนั้นทันสมัย แสดงว่ามีเงินซื้อ มีเงินจ่ายค่าโทร ซึ่งเท่ากับมือถือเป็นเครื่องประดับเกียรติของคนใช้ เหมือนสร้อยทองที่ใคร่ใส่ก็ดูดีแม้ความจริงคนใส่จะมีแต่หนี้สินเต็มไปหมดก็ตาม

ถ้ามองให้ลึกซึ้งแล้วเราจะพบว่าโทรศัพท์มือถือนั้นเป็นเครื่องมือที่ใช้ในการติดต่อสื่อสาร ถ้าคนมีธุรกิจก็สมควรจะใช้เพราะจะทำให้สะดวกในการติดต่อธุรกิจ ซึ่งนับว่ามีส่วนดี แต่ในเด็กวัยรุ่นที่ไม่มีรายได้อะไร ต้องพึ่งเงินพ่อแม่ใช้จ่าย กลับมีมือถือกันเกร่อไปหมด แล้วก็ไม่ได้ใช้อะไรให้เป็นประโยชน์กันเลย มีแต่เอาไว้คุยเล่นกันเสียส่วนมาก แม้เพียงจะเดินไปหากันได้ก็ไม่ไปเดิน แต่ใช้โทรศัพท์โทรไปแทน ซึ่งก็ทำให้เกียจคร้านมากขึ้น และสิ้นเปลืองมากขึ้นอีก  หรือเรื่องที่ไม่เห็นว่าสำคัญก็เห็นว่าสำคัญไปหมดจึงต้องเสียค่าโทรมากขึ้น  ยิ่งเขาลดราคาก็ยิ่งโทรมาก ซึ่งก็คุยแต่เรื่องไร้สาระมากขึ้น ซึ่งก็มีค่าเท่าเดิม คือจ่ายมากขึ้น แต่ประโยชน์น้อยลง

ปัจจุบันประเทศชาติของเราขาดดุลการค้ากับต่างประเทศมากมาย ส่วนหนึ่งก็มาจากต้องซื้อโทรศัพท์มือถือเหล่านี้ พอรุ่นนี้ออกมาใหม่ รุ่นเก่าก็ล้าสมัยต้องทิ้งไปแล้วไปซื้อรุ่นใหม่มา บางทีก็ต้องซ่อมต้องซื้ออุปกรณ์ต่างๆใหม่อีก  ซึ่งแต่ละเดือนก็ต้องจ่ายค่าโทรอย่างน้อยๆ ๒๐๐ หรือ ๓๐๐ บาทเป็นอย่างต่ำ  ซึ่งสำหรับคนที่ไม่จะค่อยมีรายได้ เงินแค่นี้ก็นับว่ามาก อีกอย่างคลื่นของโทรศัพท์มือถือยังเป็นอันตรายต่อสมองของคนเราอีกด้วย เรียกว่ามันมีแต่เสียกับเสียถ้ามองให้ลึกซึ้ง คือการที่เรายังยากจนเดือดร้อนกันอยู่นี้ ส่วนหนึ่งก็มาจากความอยากทันสมัย อยากโก้เก๋ดูดี มีเกียรติ กันนี่เอง คือถึงจะท้องแห้งหรือกระเป๋าแฟบก็ขอให้ดูดีเอาไว้ก่อน  ซึ่งเมื่อมันเป็นค่านิยมของสังคมก็จึงทำให้ต่างคนก็ต่างแย่งกันจน แย่งกันมีหนี้สิน จนประเทศชาติต้องไปกู้หนี้ต่างชาติเขามาใช้เพื่อสนองค่านิยมสังคังของคนโง่ในสังคมเส็งเค็งนี้

อีกอย่างเรื่องรถยนต์หรือมอเตอร์ไซต์ที่เราใช้กันอยู่นี้ก็เหมือนกัน ถ้าใครใช้รถใหม่ป้ายแดงยี่ห้อดังก็จะมีคนมองและยกย่องว่าทันสมัยมีเกียรติ  คือถ้าเราจะใช้รถเป็นยานพาหนะเท่าที่จำเป็นแล้วก็นับว่ามีส่วนดี แต้ถ้าใช้เพื่อประดับเกียรติหรือเพื่อเอาไว้อวดคนอื่น หรือเพื่อเอาไว้ขับเล่น ขับเที่ยว หรือขับแข่งกันก็นับว่าแย่ เพราะนอกจากจะต้องซื้อมาในราคาแพงต้องจนเสียดุลการค้ากับต่างชาติมากขึ้นแล้ว ยังต้องเสียค่าน้ำมันมากขึ้นโดยไม่จำเป็น ยิ่งประเทศชาติเราต้องซื้อน้ำมันมาจากต่างประเทศ ก็ยิ่งต้องเสียดุลการค้ามากขึ้นอีก และก็ทำให้ประเทศชาติของเรายากจนลงอีก ซ้ำถ้ายิ่งใช้มากก็จะทำให้พลังงานของโลกหมดสิ้นไปโดยเปล่าประโยชน์มากขึ้น และเพิ่มมลพิษให้แก่อากาศมากขึ้น แล้วเราก็ต้องมาหายใจเอามลพิษนี้เข้ามาทำร้ายร่างกายเราอีก 

การขับรถนั้นมีความเสี่ยงที่จะเกิดอุบัติเหตุอยู่มาก ถ้ายิ่งขับมากขึ้นและเร็วขึ้นโอกาสที่จะเกิดอุบัติเหตุก็มีสูงมากขึ้นไปตามด้วย  แล้วอย่างนี้เรายังจะเอาชีวิตไปแลกกับความสนุกสนานหรือความมีเกียรติกันอยู่อีกหรือ?

เตชปัญโญ ภิกขุ

อาศรมพุทธบุตร เกาะสีชัง ชลบุรี